تنگی مجرای ادراری
دکتر مهدی قاضی-تنگی مجرای ادرار علائم درمان

فهرست عناوین این مقاله

فهرست عناوین این مقاله

تنگی مجرای ادرار به باریک شدن غیرطبیعی مجرای ادرار به دلیل تشکیل بافت اسکار گفته می‌شود. این مشکل می‌تواند به شدت کیفیت زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد و به مشکلات جدی در دفع ادرار، درد و عفونت‌های مکرر ادراری منجر شود.

مجرای ادرار لوله ای است که ادرار را از مثانه به خارج از بدن منتقل می‌کند و هرگونه تنگی در این مسیر می‌تواند جریان طبیعی ادرار را مختل کند. 

تنگی مجرای ادرار بیشتر در مردان رخ می‌دهد زیرا طول مجرای ادرار در مردان بیشتر است و به همین دلیل احتمال بیشتری برای آسیب دیدن وجود دارد.

علل تنگی مجرای ادرار

تنگی مجرای ادرار می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد که هر کدام به نحوی به آسیب بافت مجرا و تشکیل بافت اسکار منجر می‌شوند. درک این علل می‌تواند به پیشگیری و درمان موثر این مشکل کمک کند.

1. آسیب‌های فیزیکی:

آسیب‌های فیزیکی به ناحیه لگن یا دستگاه تناسلی می‌تواند منجر به تنگی مجرای ادرار شود. ضربه‌های مستقیم به این ناحیه، مانند جراحات ناشی از تصادفات رانندگی یا فعالیت‌های ورزشی شدید، می‌تواند به مجرای ادرار آسیب برساند و بافت اسکار ایجاد کند. شکستگی‌های لگن نیز به دلیل نزدیکی به مجرای ادرار می‌تواند به آن آسیب برساند.

2. عفونت‌ها:

عفونت‌های مکرر مجاری ادراری و بیماری‌های مقاربتی می‌توانند باعث التهاب و در نهایت تنگی مجرای ادرار شوند. عفونت‌های ناشی از باکتری‌هایی مانند سوزاک و کلامیدیا می‌توانند به التهاب مزمن مجرا منجر شوند. این التهاب مزمن ممکن است بافت اسکار ایجاد کند که به باریک شدن مجرا منجر می‌شود.

3. جراحی‌ها و ابزارهای پزشکی:

استفاده طولانی مدت از کاتترها و انجام جراحی‌های دستگاه ادراری می‌تواند باعث تحریک و آسیب به مجرای ادرار شود. قرار دادن کاتتر به مدت طولانی یا چندین بار می‌تواند خطر تنگی مجرا را افزایش دهد. همچنین، جراحی‌های مربوط به پروستات یا مثانه ممکن است به طور ناخواسته به مجرای ادرار آسیب برسانند و منجر به تشکیل بافت اسکار شوند.

4. شرایط مادرزادی:

برخی افراد به صورت مادرزادی با تنگی مجرای ادرار متولد می‌شوند. این نوع تنگی‌ها معمولاً در دوران کودکی تشخیص داده می‌شوند و ممکن است نیاز به درمان‌های جراحی داشته باشند.

5.التهاب و بیماری‌های خاص:

برخی بیماری‌های التهابی مانند لیکن اسکلروز می‌توانند باعث تنگی مجرای ادرار شوند. این بیماری‌ها با ایجاد التهاب مزمن و تشکیل بافت اسکار، مجرای ادرار را باریک می‌کنند.

علائم تنگی مجرای ادرار

تنگی مجرای ادرار می‌تواند با مجموعه ای از علائم همراه باشد که ممکن است بسته به شدت و محل تنگی متفاوت باشد. شناسایی این علائم می‌تواند به تشخیص زودهنگام و درمان موثرتر کمک کند.

1. کاهش جریان ادرار:

یکی از شایع‌ترین علائم تنگی مجرای ادرار، کاهش سرعت و حجم جریان ادرار است. ممکن است بیمار احساس کند که جریان ادرار ضعیف یا منقطع شده است.

2. درد هنگام ادرار:

درد یا سوزش هنگام دفع ادرار می‌تواند نشانه ای از تنگی مجرای ادرار باشد. این درد ممکن است به دلیل فشار بیشتر برای دفع ادرار از مجرای تنگ شده باشد.

3. عفونت‌های مکرر ادراری:

تنگی مجرای ادرار می‌تواند به عفونت‌های مکرر ادراری منجر شود، زیرا باکتری‌ها در ادرار باقی مانده و در محل تنگی تکثیر می‌شوند.

4. احتباس ادراری:

در موارد شدید، تنگی مجرای ادرار می‌تواند باعث احتباس ادرار شود، به این معنا که فرد قادر به دفع کامل ادرار نیست و ادرار در مثانه باقی می‌ماند.

5. نیاز مکرر به دفع ادرار:

افراد مبتلا به تنگی مجرای ادرار ممکن است احساس نیاز مکرر به دفع ادرار داشته باشند، حتی اگر هر بار مقدار کمی ادرار دفع کنند.

6. خون در ادرار:

در برخی موارد، تنگی مجرای ادرار می‌تواند باعث مشاهده خون در ادرار شود. این موضوع ممکن است به دلیل آسیب به دیواره‌های مجرا یا عفونت باشد.

فرآیند تشخیص تنگی مجرای ادرار

تشخیص تنگی مجرای ادرار معمولاً شامل ترکیبی از بررسی تاریخچه پزشکی، معاینه فیزیکی و آزمایشات تخصصی است.

این فرآیند به پزشکان کمک می‌کند تا محل و شدت تنگی را شناسایی کنند و بهترین روش درمانی را انتخاب کنند.

1.  معاینه فیزیکی:

پزشک با انجام معاینه فیزیکی و پرسش از بیمار درباره علائم و تاریخچه پزشکی او، به جمع آوری اطلاعات اولیه می‌پردازد. این اطلاعات می‌تواند شامل سابقه عفونت‌های ادراری، جراحی‌های قبلی و هرگونه آسیب به ناحیه لگن باشد.

2. آزمایشات ادرار:

آزمایش نمونه ادرار به شناسایی عفونت‌ها و بررسی وجود خون در ادرار کمک می‌کند. این آزمایشات می‌توانند به تشخیص عفونت‌های همزمان و تعیین علت احتمالی تنگی کمک کنند.

3. آزمایش جریان ادرار (یوروفلومتری):

در این آزمایش، سرعت و حجم جریان ادرار اندازه گیری می‌شود. کاهش سرعت جریان ادرار می‌تواند نشانه ای از وجود تنگی باشد.

4. تصویربرداری:

روش‌های تصویربرداری مختلف مانند سونوگرافی، سیستوسکوپی و MRI برای مشاهده دقیق‌تر مجرای ادرار و تشخیص تنگی استفاده می‌شود. سونوگرافی می‌تواند تصاویری از داخل مجرا ارائه دهد و سیستوسکوپی به پزشک اجازه می‌دهد تا داخل مجرا را مستقیماً مشاهده کند.

5. اوروگرافی:

اوروگرافی نوعی از تصویربرداری است که با استفاده از ماده حاجب انجام می‌شود تا مجرای ادرار به وضوح مشاهده شود. این روش می‌تواند به شناسایی محل و شدت تنگی کمک کند.

روش‌های درمان تنگی مجرای ادرار

روش‌های مختلفی برای درمان تنگی مجرای ادرار وجود دارد که بسته به شدت و محل تنگی انتخاب می‌شوند.

انتخاب روش درمان به وضعیت خاص هر بیمار بستگی دارد.

1. اتساع (دیلاتاسیون)

در این روش، از ابزارهای مخصوصی برای باز کردن مجرای ادرار استفاده می‌شود. این ابزارها به تدریج اندازه بزرگ‌تری پیدا می‌کنند تا مجرا را به آرامی باز کنند. این روش ممکن است نیاز به تکرار داشته باشد زیرا تنگی ممکن است بازگردد.

2. یورتروتومی داخلی (Urethrotomy)

در این روش، با استفاده از یک ابزار تیز که از طریق سیستوسکوپ وارد مجرا می‌شود، بافت اسکار بریده می‌شود. این روش نیز ممکن است نیاز به تکرار داشته باشد و برای تنگی‌های کوتاه و باریک مناسب است.

دکتر مهدی قاضی-تنگی مجرای ادرار

3. یورترو پلاستی با گرافت (Urethroplasty)

یورتروپلاستی با گرافت یک روش جراحی پیشرفته برای درمان تنگی مجرای ادرار است که شامل برداشتن بخش تنگ شده و جایگزینی آن با بافت سالم از بخش دیگری از بدن بیمار (معمولاً از دهان یا پوست) می‌‌باشد. این جراحی تحت بیهوشی عمومی یا موضعی انجام می‌شود و نیاز به برش و برداشتن بخش تنگ شده دارد. سپس بافت سالم (گرافت) به محل تنگی منتقل و به مجرای ادرار پیوند می‌شود تا مسیر ادرار باز شود. این روش نتایج بلندمدت بهتری نسبت به دیگر روش‌های غیرجراحی دارد و معمولاً برای تنگی‌های پیچیده و شدید استفاده می‌شود

یورتروپلاستی با گرافت

4. استنت گذاری (Stent Placement)

در این روش، یک استنت (لوله کوچک) در محل تنگی قرار داده می‌شود تا مجرا باز نگه داشته شود. استفاده از استنت‌ها معمولاً در موارد خاص و با نظارت دقیق انجام می‌شود. این روش می‌تواند به طور موقت یا دائمی مورد استفاده قرار گیرد.

5. لیزر درمانی

با استفاده از لیزر محل بافت اسکار اصلاح می‌شود. این روش نیز ممکن است نیاز به تکرار داشته باشد و معمولاً برای تنگی‌های کوچک و باریک استفاده می‌شود.

مراقبت‌های پس از درمان

پس از درمان تنگی مجرای ادرار، مراقبت‌های پس از درمان بسیار مهم هستند. این مراقبت‌ها شامل موارد زیر است:

  • پیگیری‌های منظم

مراجعه به پزشک برای بررسی وضعیت مجرا و اطمینان از عدم بازگشت تنگی. این پیگیری‌ها به تشخیص زودهنگام عود تنگی و انجام اقدامات لازم کمک می‌کند.

  • مصرف داروهای تجویز شده

مصرف داروهای آنتی بیوتیک برای جلوگیری از عفونت و داروهای دیگر که پزشک تجویز کرده است.

  • حفظ بهداشت شخصی

رعایت بهداشت شخصی و جلوگیری از عفونت‌های ادراری. استفاده از لباس‌های مناسب و رعایت بهداشت ناحیه تناسلی می‌تواند به کاهش خطر عفونت کمک کند.

  • آب کافی

مصرف کافی آب برای کاهش خطر عفونت و کمک به بهبود مجرا. نوشیدن آب کافی می‌تواند به شستشوی مجاری ادراری کمک کند و خطر عفونت را کاهش دهد.

عوارض احتمالی

عوارض احتمالی تنگی مجرای ادرار و درمان‌های آن ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • عود تنگی

یکی از رایج‌ترین عوارض است که ممکن است نیاز به درمان‌های مکرر داشته باشد. احتمال عود تنگی بستگی به علت اصلی و روش درمانی استفاده شده دارد.

  • عفونت‌ها

چه در نتیجه تنگی و چه در نتیجه روش‌های درمانی ممکن است عفونت‌های ادراری ایجاد شود. استفاده از آنتی بیوتیک‌ها و رعایت بهداشت می‌تواند به کاهش خطر عفونت کمک کند.

  • خونریزی

پس از روش‌های درمانی مانند یورتروتومی ممکن است خونریزی رخ دهد. این خونریزی معمولاً خفیف است و به مرور زمان بهبود می‌یابد.

  • آسیب به مجرای ادرار

روش‌های درمانی می‌توانند باعث آسیب به مجرای ادرار شوند که نیاز به مراقبت دارد. در برخی موارد، آسیب‌های جدید می‌توانند منجر به تنگی‌های جدید شوند.

نتیجه گیری

تنگی مجرای ادرار یک وضعیت پزشکی چالش برانگیز است که می‌تواند کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد. تشخیص به موقع و درمان مناسب می‌تواند به بهبود علائم و کاهش خطر عوارض جدی کمک کند.

با توجه به علل و روش‌های درمان مختلف، مراجعه به متخصص اورولوژی برای مشاوره و درمان بهترین راهکار است.

مراقبت‌های پس از درمان و پیگیری‌های منظم نیز برای جلوگیری از عود تنگی و مدیریت عوارض آن ضروری هستند.

با رعایت توصیه‌های پزشکی و انجام مراقبت‌های لازم، بیماران می‌توانند به بهبود کیفیت زندگی و کاهش مشکلات ناشی از تنگی مجرای ادرار دست یابند.

سوالات متداول

تنگی مجرای ادرار چیست؟

تنگی مجرای ادرار یک باریک شدن غیرطبیعی در مجرای ادرار به دلیل تشکیل بافت اسکار است که می‌تواند جریان ادرار را مختل کند.

علائم تنگی مجرای ادرار چیست؟

علائم شامل کاهش جریان ادرار، درد هنگام ادرار، عفونت‌های مکرر ادراری، احتباس ادراری، نیاز مکرر به دفع ادرار، و خون در ادرار است.

چه عواملی باعث تنگی مجرای ادرار می‌شوند؟

عوامل شامل آسیب‌های فیزیکی، عفونت‌ها، جراحی‌ها واستفاده از ابزارهای پزشکی، شرایط مادرزادی، و بیماری‌های التهابی هستند.

چگونه تنگی مجرای ادرار تشخیص داده می‌شود؟

تشخیص از طریق معاینه فیزیکی، آزمایشات ادرار، آزمایش جریان ادرار، تصویربرداری، و اوروگرافی انجام می‌شود.

روش‌های درمان تنگی مجرای ادرار کدامند؟

روش‌های درمان شامل اتساع مجرا، یورتروتومی داخلی، جراحی باز، استنت گذاری، و لیزر درمانی است.

آیا تنگی مجرای ادرار می‌تواند به خودی خود بهبود یابد؟

در بیشتر موارد، تنگی مجرای ادرار نیاز به مداخله پزشکی دارد و به خودی خود بهبود نمی‌یابد.

آیا تنگی مجرای ادرار بیشتر در مردان رخ می‌دهد؟

بله، تنگی مجرای ادرار بیشتر در مردان رخ می‌دهد زیرا طول مجرای ادرار در مردان بیشتر است و احتمال بیشتری برای آسیب دیدن وجود دارد.

آیا استفاده طولانی مدت از کاتتر(سوند) می‌تواند باعث تنگی مجرای ادرار شود؟

بله، استفاده طولانی مدت از کاتتر می‌تواند باعث تحریک و آسیب به مجرای ادرار و تشکیل بافت اسکار شود.

آیا تنگی مجرای ادرار عود می‌کند؟

بله، تنگی مجرای ادرار می‌تواند عود کند و نیاز به درمان‌های مکرر داشته باشد.

مراقبت‌های پس از درمان تنگی مجرای ادرار چیست؟

مراقبت‌ها شامل پیگیری‌های منظم، مصرف داروهای تجویز شده، حفظ بهداشت شخصی، و مصرف کافی آب است.

آیا عفونت‌های مکرر ادراری می‌تواند باعث تنگی مجرای ادرار شود؟

بله، عفونت‌های مکرر ادراری می‌توانند باعث التهاب و تشکیل بافت اسکار در مجرای ادرار شوند.

چه جراحی‌هایی برای تنگی مجرای ادرار انجام می‌شود؟

جراحی‌ها شامل یورتروتومی داخلی، جراحی باز، و در برخی موارد استفاده از استنت‌ها است.

آیا تنگی مجرای ادرار می‌تواند به مشکلات کلیوی منجر شود؟

در صورت عدم درمان، تنگی مجرای ادرار می‌تواند به عفونت‌های ادراری مکرر و مشکلات کلیوی منجر شود.

آیا ورزش شدید می‌تواند باعث تنگی مجرای ادرار شود؟

بله، ضربه‌های مستقیم به ناحیه لگن یا دستگاه تناسلی در اثر ورزش شدید می‌تواند باعث آسیب و تنگی مجرای ادرار شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

در صورت تجربه علائم مانند کاهش جریان ادرار، درد هنگام ادرار، عفونت‌های مکرر ادراری، و خون در ادرار، باید به پزشک مراجعه کرد.

آدرس مطب: مشهد، آزادشهر، چهارراه میلاد به سمت میدان استقلال، جنب بانک رفاه
شماره تماس: ۰۹۳۹۷۸۰۵۹۰۲ | شنبه تا چهارشنبه از ساعت 10 الی 14 و 17 الی 21

جهت نوبت دهی آنلاین از طریق راه های زیر اقدام فرمایید
پست های مرتبط
0 0 رای ها
امتیاز مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
(اختیاری - نمایش داده نمی شود)
(اختیاری - نمایش داده نمی شود)
4 پرسش و پاسخ
بازخورد داخلی
دیدن همه دیدگاه ها
خانم میربلوچ زهی

سلام خسته نباشید پسرم ۵ سالشه روزها تکرر وبی اختیاری ادرار دارد لطفا راهنمایی کنید سنو هم گرفتم آزمایش هم گرفتم هیچ مشکلی هم نداشته

ناشناس

پسرم دو ماهشه و تنگی مجاری ادراری داره باید حتما عمل شه؟

4
0
فکر شما را دوست دارم ، لطفا نظر دهیدx
اینستاگرام تلگرام تماس در ساعات کاری